Na de afsluiting en de felle discussies rond de culturele functie en het theaterdak werd de toekomst van het park een belangrijk vraagstuk. Door de afsluiting en het gewijzigde gebruik van het park was het nodig om op een nieuwe manier naar de toekomst te kijken.
Daarbij werd ruimte gegeven aan een brede inspraak, die zich toespitste op het spanningsveld tussen cultuurpodium, buurt-recreatiepark en ecologische 'hotspot'.
De uitkomst van deze discussies was een programma van eisen op hoofdlijnen voor het Noorderplantsoen. Deze bevatte ook een voorstel voor het instellen van een Parkcommissie. Deze moest samengesteld zijn uit permanente vertegenwoordigers van de gemeente, de omliggende buurten en semi-permanente leden. 'technische know-how moet permanent aanwezig zijn, evenals de milieu-component'. De parkcommissie moest het gemeentebestuur gaan adviseren over de belangrijke beslissingen over het plantsoen.
De parkcommissie is ingesteld in juni 1996. Het college heeft toen een beknopt reglement vastgesteld waarin een aantal zaken worden geregeld. Zo kreeg het een onafhankelijk voorzitter en een ambtelijk secretaris. In de commissie kwam een vertegenwoordiger van:
de drie omliggende buurten (elk een vertegenwoordiger): Hortusbuurt, de Oranjebuurt en de Noorderplantsoenbuurt.
de natuur- en milieuorganisaties.
de beheerder van het park, de (toenmalige) dienst Openbare Werken.
het Centraal meldpunt Evenementen
de dienst Cultuur.
de stadsecoloog
Volgens het reglement adviseert de commissie het gemeentebestuur over het beheer en onderhoud van het park en het organiseren en houden van activiteiten in het park.
De parkcommissie kreeg een onafhankelijk voorzitter met zeer veel bestuurlijke en politieke ervaring. Het was de bedoeling dat hij de parkcommissie, waarin veel potentieel conflictstof zat, tot een werkbaar advieslichaam zou maken. Het werd het oud-raadslid Niek Tromp (GPV later Christenunie).
De eerste echte vergadering was op 16 augustus 1996. Deze begon direct met een rel. De buurt het A-kwartier stuurde een vertegenwoordiger omdat deze buurt (tevergeefs) had gepleit om ook in de Parkcommissie vertegenwoordigd te worden. Deze vertegenwoordiger mocht dus niet naar binnen. Ook over de vertegenwoordiging van de natuurorganisaties was veel onenigheid. Pas op het allerlaatste moment werd een vertegenwoordiger gevonden waarover alle partijen het eens konden worden.
Artikeltje NVHN 26-06-1996
In de eerste jaren stond vooral de herinrichting van het park centraal. Daarnaast was veel aandacht voor de schade van de steeds maar groeiende festivals. Het evenementenbeleid blijkt een doorlopend aandachtspunt te worden. (zie evenementenbeleid)